ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 500 / 520

ประโยค - คติสมันต์ปาฐิ สภาพักกิรา อรรถาภพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ หน้า 191 สองบกว่า เอก สมุนฺติวา ได้แก้ ถอดเสียด้วยกรรมวาจา ข้อความ ยโต ปฏิญญา สุขาติ มีความว่า ภิกษุนี้ใน หัตถาของภิกษุทั้งหลายพาข้ามภิก

เนื้อหานี้กล่าวถึงหลักการและแนวทางการปฏิบัติของภิกษุในพระวินัย โดยเน้นความสำคัญของการทำอุโบสถและการถ่ายทอดคติผ่านกรรมวาจา รวมถึงการกำหนดนิมิตต่างๆ ที่ใช้ในพระพุทธศาสนาเพื่อช่วยให้ผู้ปฏิบัติได้เข้าใจแล

ประโยค - คติของสมเด็จปาเกี้ยว ถวากภาพพระวินัย มหาวรร คตอน ๑ หน้า 192 แม้ในข้อความ ยตุก วนาน เศษ โลญ ภิกษุ วิริยะ นี้ มีวิจินฉัยว่า ถ้่าวัดที่อยู่ของพระเถระพอแกก็ญังเป็นที่สำราญ (สะดวก), พึง ทำอุุปส

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ข้อความในพระวินัยซึ่งกล่าวถึงการดูแลและการทำอุุปสตในช่วงเวลาที่พระเถระพักอาศัยอยู่ในวัด โดยเน้นถึงความสำคัญของสถานที่ทั้งในด้านความสะดวกสบายและการให้โอกาสแก่พระสงฆ์ ในกรณีที

ประโยค - คติสมันปาสิกา กอรรถกาฯพระเวสียมหาวรร ตตอน ๑ หน้าที่ 193 ของท่านถูกน้ำซัด จึงเปียก กรรมวาจาก่อน ย่อมไม่ควรแก่ภูมิหลาย จำดีมิตาถกาที่ เกิดกรรมวาจานี้ว่า สมุท สิมา สุมาน ดิอิรอน อวิตปาวโล รบปฏว

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับกรรมวาจาที่มีผลต่อสถานะและบริหารใจของอภิญญูในคติสมันปาสิกา โดยชี้ให้เห็นว่ากรรมวาจาที่เกิดขึ้นก่อนส่งผลกระทบต่อผู้อื่นอย่างไร และความสำคัญของอภิญญาก่อนและหลังในการบ

ประโยค - คดีสมุนไพรสภากา ธรรมอภิวาท พระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า ๑ ๙๔ สมานสังาสสกสมานั้น ย่อมครอบถึง กีบรรดาสมาส ๒ อย่างนี้ สมานสังาสสกสมอมาเมื่อไปตามธรรมดาวของตน ส่วนวิปวาส- สมา ย่อมไปเฉพาะในที่ซึ่งสม

บทความนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์และอภิปรายกฎเกณฑ์ทางพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับสมานสังาสสกสมและวิปวาสสมา โดยชี้ให้เห็นว่าทั้งสองประเภทนั้นมีการครอบคลุมถึงพื้นที่และเวลาที่แตกต่างกัน การกำหนดนิมิตต่างๆ ของว

ประโยค - คดีสมบาปสำหรับภิกขิ์ อรรถาภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 195 อวิปวาทสมา ไม่พึงถอนเมื่อลิขสิทธิ์สมาเหมือนกัน แต่ต้องยืนอยู่ในสมา ถอมขนสมา ถามขนสมาเทียม ต้องยืนอยู่ในสมาออกจากนี้ ถอมสมาอ

เนื้อหานี้กล่าวถึงแนวทางและวิธีการในการจัดการสถานะสมาและอวิปวาทสมาในพระวินัย โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรู้จักและเข้าใจในทั้งสองประเภทสมา เพื่อให้ภิกษุสามารถตัดสินใจในการถอนหรือผูกได้อย่างถูกต้อง

ประโยค - คติสำนวนสําหรับภิก อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้าที่ 196 [อพัทธสีมา] พระผู้มีพระภาค ครั้งทรงแสดงสมานสงวนและความเป็นผู้มีอิสรเสรีอย่างนี้แล้ว นมัสการรง แสดงสมานสงวลา และความเป็นผู้มีอิ

บทนี้นำเสนอต้นตำรับของคติสำนวนที่พระผู้มีพระภาคตรัสเกี่ยวกับสีมาและอิสรเสรี ซึ่งเป็นหลักการสำคัญในการประพฤติปฏิบัติของภิกขุในพระพุทธศาสนา ทั้งยังอธิบายถึงการกำหนดพื้นที่สมา รวมถึงความหมายของคำว่า คาม

ประโยค - คติสนุปลาสากีกา อรรถภาพพระเวนิ มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 197 ละแวกบ้านอย่างนี้แล้ว บัดนี้จะทรงแสดงแม้แก่กษัตริย์ผู้มีมูลอยู่ป่า จึงตรัสว่า ออมก เจ เป็นอาทิ วินิจฉัยในคำนี้ นงว่า ออมก เจ ได้แผ่น

บทความนี้ได้กล่าวถึงอรรถภาพและคติธรรมที่สำคัญในพระเวนิ มหาวรรค โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตและการใช้ชีวิตในสังคม พร้อมการยกตัวอย่างคำสอนที่นำมาใช้ป

ประโยค - คติสมุดปาสิกา ถกรถกาพระวินัยมหาวร ค ตอน ๑ หน้า ที่ ๑๙๘ โดยสภาพของตนเท่านั้น, จะทำสังกรามทั้งปวงในแม่น้ำนี้ ย่อมควร แก่ในทะเลและชาดสระ มีมเหมิอเหมือนกัน. ก็บรรจาคะทะเลและชาดสระนี้ ที่ชื่อ ชาด

เนื้อหาวิเคราะห์คำสอนเกี่ยวกับการทำสังกรามในแม่น้ำทะเลและชาดสระ โดยแสดงการติดตามคำสอนของพระที่มียุคสมัย เป็นการศึกษาเกี่ยวกับวิธีการทำกรรมที่ถูกต้องในน้ำ นอกจากนี้ ยังมีการอธิบายถึงเงื่อนไขต่างๆ ที่ทำ

ประโยค - คดีสนมป่าสกีา ถรรกภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้าที่ 199 อุทกุขเขย ย่อมไม่มีแม่มาทั้งสิ้น ย่อมพอดิตแก่กุหลานนั้น เสียแล้ว. ก็จำได้ที่พระมหาสุสบุตรกล่าวว่า "แม่่น้ำเฉพาะที่ไหลเพียง โขนหนึ่ง ในแม

เนื้อหาทำความเข้าใจเกี่ยวกับคำสอนในพระวินัยมหาวรรคเรื่องอุทกุข รวมถึงการปฏิบัติของภิกษุเกี่ยวกับกรรมในแม่น้ำ และทัศนคติที่มีต่อการสร้างสัมมาวรรณในแม่น้ำ โดยอธิบายหลักการและแนวทางคร่าวๆ ในการทำกรรม ร่ว

ประโยค - คติสมุนปาถีกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1 - หน้าที่ 200 เป็นประมาณแห่งสมุ, เรืออ่อมพาสงนั้นแลบ่งเลยสมุนั้นไป; เมื่อเป็นเช่นนั้น ญาติจะอยู่ในสมุหนึ่ง อนุสาวนาจะอยู่ในอีกสมุหนึ่ง, เพราะ

บทนี้แสดงให้เห็นถึงการดูแลเรือและการรักษาสมอในแม่น้ำอย่างถูกต้อง โดยเน้นถึงความสำคัญของการผูกเรือให้มั่นคงและการชำระสมอให้เรียบร้อยก่อนทำกรรมต่างๆ เพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุหรือเหตุไม่คาดคิด ใช้หลั

ประโยค - คติสนบนสาคริก อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 202 ขึ้นท่วมคามสิมและนิคมสิมาไหลไปตามคุคลา แม่น้ำนัน ย่อมเป็นแม่น้ำเหมือนกัน; สมควรทำกรรมได้.[๑๘๑] แต่ถ้าท่วมวิหาร-สิมา, ย่อมถึงคาบน้ำ

เนื้อหานี้อธิบายถึงการทำกรรมในน้ำและวิหารสิมา โดยชี้แจงถึงการกระทำที่ควรปฏิบัติเมื่อน้ำขึ้นหรือคลื่นมีความรุนแรง การทำกรรมในพื้นที่ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับน้ำและวิหาร รวมถึงข้อควรระวังในการทำกรรมในสถานท

ประโยค - คติสั้นๆจากสำนักธรรม อรรถาธิปไตย มหาราช ตอน ๑ - หน้าที่ 203 อันภิภูทธ์หลายผู้จะทำกรรมในชาตสระเล่า, ในพรรษากมี ประกาศดังกล่าวแล้วในหนหลัง, พอฝนขาด น้ำในสระใดไม่พอ เพื่อจะดื่ม หรืออาบ หรือล้าง

บทความนี้เกี่ยวข้องกับการอธิบายหลักการทำกรรมในชาตสระตามที่ได้ถูกกำหนดโดยประกาศในพรรษากามี โดยมีการชี้ให้เห็นถึงลักษณะของชาตสระที่มีน้ำเพียงพอและการกระทำกรรมในสถานที่นั้น โดยเน้นว่าการทำสงครามในชาตสระน

ประโยค - คติสมุนปลาทึกวา อรรถาธิบายว่าวามรรครับ ตอน ๑ - หน้า 204 กี่ดี, ไม่เป็นชาตะระแม่ทั้งหมก; นั่นเป็นคามสมานันเอง. ถึงทะเล สาม ก็จัดเป็นชาตะระเหมือนกัน. จะทำกรรมในโอกาสเป็นทิ่งน้ำ ตลอด ๔ เดือนคูฝ

เนื้อหาอธิบายความสำคัญและความหมายของคำว่า 'สมาย สิมิ สมิภานุณติ' ซึ่งแสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างภิญญากับการสื่อสารในพุทธศาสนา โดยมีตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับต้นมะม่วงและต้นหัวในบริบทของวัดแห่งเก่า เพื่อส

ประโยค - คติสมุนไพรสักกิอรรถภาพพระเวนิยมหาวรร ค ตอน ๑ - หน้าที่ ๒๐๕ หากสิมาแห่งวิหารที่ทาไว้ก่อนเป็นแดนที่มีสมดิ พิงเว็นอุปจาร แห่งสิมาไว้ หากเป็นแดนที่สมดิ พิงเว้นถมร้าไว้ประมาณคอก หนึ่ง โดยกำหนดอย่า

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดสิมาและการทำอุโบสถกรรมในพระพุทธศาสนา โดยมีรายละเอียดเกี่ยวกับการใช้ไม้ในสิมา การอธิบายถึงหลักเกณฑ์ในการทำบุญอุโบสถวันที่ ๑๔ และ ๑๕ รวมถึงวิธีการวินิจฉัยอุโบสถกรรมตามหลักการอรรถ

ประโยค - คติธรรมปาติโมกข์ อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 207 เข้าไป นี่คืออันตราย [๔๕] สัตว์พิมพ์เป็นต้นกัลกิญจ์ นี่ชื่อ สีลิสิปนตราย ภิกขุอาพาธ หรือทำกาลกิริยา หรือพวกคนมีเวร กัน ปองจะฆ่า จับ

ในบทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์คติธรรมจากพระวินัยมหาวรรคว่าด้วยอันตรายที่เกิดขึ้นกับภิกษุ และการสวดปาฏิโมกข์เพื่อป้องกันอันตรายต่างๆ กล่าวถึงความสำคัญของการอัญเชนาและการปฏิบัติที่เหมาะสม เพื่อจัดการกับส

ประโยค - คติสุขัปปาสำหรับกิ ทรรศนะพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 208 ฝ่ายพระเทสะ ผู้ซึ่งบนอาสนะสูงกว่า ย่อมไม่ได้เพื่อ อัญเชิญ ถ้าพระสังฆเถระเป็นอุปฺมงคล และพระธรรมกถึกเป็นสัทธิ- วิหาริก และพระอุปชาเ

เนื้อหาเกี่ยวกับการประกอบพิธีการในพระวินัยมหาวรรค โดยมีการเน้นบทบาทของพระสังฆเถระและภิกษุในพิธี และข้อควรปฏิบัติในกรณีที่มีการฉวดเกิดขึ้น การตั้งใจในการปฏิบัติและคำอธิบายในการตอบคำถามในโอกาสต่างๆ รวมถ

ประโยค - คิดสนั่นป่า สักกา อรรถภาษพระวิชัย มหาราช ตอน ๑ - หน้า 209 แม้ในการอนุโมทนาเป็นต้นในละแวกบ้าน ก็ยังนี่แหละ ถ้าว่า พระสงฆ์เถระอนุญาตว่า "เธอพูดกล่าวในวัดที่อยู่หรือในละแวกบ้าน เกิด ไม่ต้องบอกเ

บทความนี้กล่าวถึงการอนุโมทนาในพระพุทธศาสนา ที่กล่าวถึงการขออนุญาตพระสงฆ์ในการวิจารณ์หรือพูดคุยในวัดหรือชุมชน นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงแนวทางและข้อปฏิบัติต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง เพื่อสอดคล้องกับหลักธรรมของศ

ประโยค - คติสมัยปุกลาที่กิ การกเทวินิยม มหารวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 210 เท่านั้น หรือจะกล่าวที่ไม่เป็นจริงหนอ" ดังนี้แล้ว จึงควรให้โอกาส บทว่า ปรมุททา ได้แก่เราทั้งหลาย...ก่อน. บทว่า ปฏิกอา ได้แต่ ก่อนว

ในบทความนี้มีการพูดถึงคติสมัยปุกลาที่เกี่ยวกับการกเทวินิยม โดยเสนอแนวคิดเกี่ยวกับกรรมและธรรมว่ามีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของเราอย่างไร มุ่งเน้นไปที่บทบาทของพระเถระในกระบวนการเรียนรู้และการปฏิบัติในศาส

ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับภิกษา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 212 บทว่า กาวโลโต ได้แก่ ต่อภาคที่เดียว, ความว่า แต่เช้าทีเดียว, ในข้อว่า ยะ กาล สรรค์ นี้ มีความว่า แม้ในเวลาก็จะบอก ว่า "วัน

เนื้อหานี้อรรถาธิบายถึงการสั่งบังคับของภิกษุในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ ๑ รวมถึงการปฏิบัติตามหลักการที่ถูกต้องและความสำคัญของการประสานกับธรรมในประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตของภิกษุ อาทิเช่น

ประโยค - คติสมัญปาฐกัล กรรมภาพพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1 หน้า 214 แม้ว่า ภิกษุผู้ทรงของเธอไม่มี แต่ก็รูปนึ่งหรือ 2 รูป ผู้ ถึงพร้อมด้วยวัดในวัดที่อุบูลเอง กล่าวว่า “ผมจักทำกิจที่ควร นำแก่พระเณรเอง ภิกษ

เนื้อหาจากกรรมภาพพระวินัยมหาวรรคตอนที่ 1 พูดถึงความสำคัญของภิกษุที่ต้องรักษาวัตรและการเข้าพรรษาในฤดูฝน โดยแสดงความเห็นเกี่ยวกับการจำพรรษาและอุโบสถในวัด ทั้งนี้มีการแสดงข้อปฏิบัติในการเข้าพรรษาแรก รวมถ